Reanimatie dierverzorgster redt pasgeboren Tapir

Onze dierverzorgster Jacky heeft vanochtend om 6.45 uur in de ochtend een pasgeboren tapir gered door direct mond-op-snuit reanimatie en hartmassage toe te passen. Jacky had vroege dienst en was al vanaf 6.00 uur aanwezig in Burgers’ Zoo. Zij nam uit voorzorg een kijkje bij de tapirs, omdat de dierverzorgers en biologen wisten dat één van de vrouwen hoogdrachtig was.

Onze dierverzorgster Jacky heeft vanochtend om 6.45 uur in de ochtend een pasgeboren tapir gered door direct mond-op-snuit reanimatie en hartmassage toe te passen. Na een zware bevalling leek de kleine tapir meer dood dan levend ter wereld te zijn gekomen en al in het vruchtvlies gestikt te zijn. Jacky had echter vroege dienst en was al vanaf 6.00 uur aanwezig in Burgers’ Zoo. Zij nam uit voorzorg een kijkje bij de tapirs, omdat de dierverzorgers en biologen wisten dat één van de vrouwen hoogdrachtig was.

Toen het vrouwtje om 6.30 uur spontaan naar binnen ging, vermoedde Jacky op grond van haar jarenlange ervaring en het geconstateerde gedrag dat het dier weeën had gekregen. Dankzij haar kordate ingrijpen heeft zij het jong gered dat inderdaad rond 6.45 uur werd geworpen. Inmiddels heeft het jong gedronken bij de moeder en lijkt het kerngezond te zijn.

Het eerste jong van deze tapirs

In Burgers’ Zoo leven drie Zuid-Amerikaanse laaglandtapirs: twee vrouwen en een man. Vader Jupp is op 5 februari 2003 in een Duitse dierentuin geboren en in 2004 naar Arnhem gekomen. Moeder Tammy is op 11 april 2003 in een Engelse dierentuin geboren en in 2003 naar Burgers’ Zoo afgereisd. Het oudere vrouwtje Liesje is in 1985 geboren en leeft sinds 2003 in het Arnhemse dierenpark. Het tapirtje dat vanochtend ter wereld is gekomen, is pas het eerste jong van Jupp en Tammy. Tot vanochtend werd de laatste tapir in 2001 in Burgers’ Zoo geboren. Kenmerkend voor jonge tapirs is dat ze net als pasgeboren wilde zwijnen nog over een gestreepte pyjamahuid beschikken.

Een bijzondere diersoort

Tapirs zijn nauw verwant aan neushoorns. Zij hebben aan de voorpoten vier tenen en aan de achterpoten drie. Volwassen Zuid-Amerikaanse laaglandtapirs hebben een donkerbruine kleur, terwijl hun Maleise soortgenoten over een zwart-witte huid beschikken. De dieren hebben een opvallend slurfje, dat vanwege de talloze spieren erg flexibel is.