Sinds de opening van Burgers’ Mangrove hebben de wenkkrabben veel harten weten te veroveren. Daarom wat meer info over het wel en wee van deze krabbetjes op het slijkvlak!
Tijgers, stokstaartjes en gorilla’s staan natuurlijk hoog op het wensenlijstje van vrijwel elke dierentuinbezoeker: die diersoorten wil niemand missen tijdens een dagje in de zoo. Maar minstens even leuk is het om mensen ook echt te verrassen en ze kennis te laten maken met diersoorten die minder bekend, maar zeker niet minder boeiend zijn! Sinds de opening van Burgers’ Mangrove hebben de wenkkrabben veel harten weten te veroveren. Daarom wat meer info over het wel en wee van deze krabbetjes op het slijkvlak!
Meer dan vijfhonderd wenkkrabben bewonen het slijkvlak in de Mangrove. De zoutwaterkreekjes van het verblijf delen ze met garnaaltjes, een aantal vissoorten en de veel grotere degenkrabben. Op het landdeel echter zijn zij dé dieren die schitteren!
De goede observator is het mogelijk al opgevallen: er zijn twee verschillende soorten wenkkrabben in het verblijf te zien. Beide hebben geen valide Nederlandse naam, dus nemen we even onze toevlucht tot de wetenschappelijke namen en een vertaling van hun Engelse namen. De kleinere soort, met een grijzig-groen pantsertje van maximaal 2,1 centimeter breed, is Uca rapax, de ‘moddervlakte-wenkkrab’. Deze wenkkrabbensoort zou men inderdaad in Belize tegen kunnen komen, dus zij past perfect in het Midden-Amerikaanse thema van de hal. Feitelijk rijkt haar verspreidingsgebied van kusten langs de Golf van Mexico, het Caribisch gebied tot Brazilië. Deze kleine krabbetjes krijgen in onze hal versterking van Uca tangeri, de ‘West-Afrikaanse wenkkrab’, die men van Portugal tot en met de Westkust van Afrika aantreft. Bij deze krab is het pantser in veel gevallen wat paars en deels oranje en ze zijn met zo’n vijf centimeter pantserbreedte een van de grootste van de al met al bijna honderd soorten wenkkrabben.
De eerste maanden in de Mangrove waren voor de krabben en de biologen van Burgers’ Zoo best spannend. Wenkkrabben worden in weinig dierentuinen gehouden en al helemaal niet zoveel dieren bij elkaar op zo’n grote ruimte. De op zich schuw aangelegde krabben wenden er snel aan dat op de paden bezoekers dichtbij langslopen. Binnen enkele dagen schoten ze niet elke keer meer in hun holletjes weg. In plaats daarvan lieten zich niet meer afleiden van waar ze mee bezig waren. Bij wenkkrabben is dat in de meeste gevallen eten (microscopisch kleine algjes en alle soorten plantaardig of dierlijk afval) en bij de mannetjes ook wenken met hun vergrootte schaar. De krabben zijn bovendien behoorlijk gegroeid en vertonen de laatste tijd volwassener gedrag. Voor wenkkrabben betekent dat: wenken, als stoere man ook wel eens een potje wenkkrab-judo met een concurrent, voor een aantrekkelijk hol in het slijk zorgen en vrouwtjes het hof maken. In zo’n hol wordt dan gepaard. Inmiddels is al gezien dat krabbenvrouwtjes inderdaad met een mannetje het hol induiken. Er zijn zelfs al de eerste krabbenvrouwtjes waargenomen die ei-pakketten onder hun achterlijfje met zich meedragen. Omdat de larvenstadia zeer kwetsbaar zijn en een zeer groot verlies aan larfjes bij deze krabben ook in de natuur gangbaar is (niet voor niets legt een krabbenvrouwtje per voortplantingsronde tot 30.000 eieren!), betekent dit helaas nog niet per se dat we meteen een florerende wenkkrabbenkweek zullen hebben. Maar het is duidelijk dat de wenkkrabben het in de Mangrove goed naar de zin hebben en dat ze een erg leuke aanwinst voor onze bezoekers zijn!
