Cerberus is de driekoppige hellehond in de Griekse mythologie. Soms wordt zijn staart afgebeeld als een slang of een draak. Vaak wordt hij afgebeeld met vurige ogen bovendien. Hij bewaakt de toegang tot de Hades (de onderwereld). Dankzij zijn drie koppen is hij immer waakzaam. Geen levende ziel kan hem dan ook passeren en geen dode kan uit de Hades ontsnappen.
Cerberus komt voort uit de verbintenis tussen Tyfon (een reuzenslang) en Echidna (half vrouw, half waterslang). Tyfon en Echidna verwekken samen een heel scala aan monsters: naast Cerberus ook de Chimaera, de Hydra van Lerna, de Kaukasische adelaar, de Kolchische draak, het Krommyonisch zwijn, Ladon, de Leeuw van Nemea, Orthros, de Sfinx en Skylla.
Als één van zijn twaalf werken (een straf van godin Hera) moet de Griekse held Herakles (Hercules) Cerberus meenemen uit de Hades: een schier onmogelijke taak! Hij vraagt eerst toestemming aan Hades, de god van de onderwereld, die het wel een aardig idee vindt om Hera woedend te maken en dus akkoord gaat. Herakles mag echter geen wapens gebruiken en moet Cerberus met zijn blote handen zien te overmeesteren. Herakles slaat zijn machtige armen om de drie koppen van de hond en kijkt er tegelijkertijd voor uit dat de slangenstaart er niet in slaagt om zwiepend en spugend zijn vlijmscherpe tanden in zijn lichaam te zetten. Wanneer Cerberus volledig uitgeput raakt, geeft de hellehond zich gewonnen. Herakles slaat de poten van de hond over zijn schouders en draagt het uitgetelde beest alsof het een sjaal is naar de bovenwereld. Eenmaal terug op aarde groeit er monnikskap (ook wel akoniet genaamd, een extreem giftige plant) op de plekken waar Cerberus’ kwijl op de grond spat. Zodra Herakles triomfantelijk de hellehond Cerberus aan de doodsbange koning Eurystheus laat zien, zitten zijn twaalf werken erop en brengt hij de hellehond weer terug naar de onderwereld, zoals hij Hades heeft beloofd.
Orpheus is een andere Griekse held die erin slaagt om Cerberus te passeren door hem met zijn prachtige gezang te betoveren (of zelfs in slaap te wiegen, volgens een andere versie van het verhaal). Wanneer Orpheus bij de onderwereld aankomt op zoek naar zijn juist gestorven geliefde Eurydike, staat Cerberus op het punt om die brutale sterveling te bespringen en te verscheuren. Snel tokkelt Orpheus op zijn gouden lier en begint een prachtig lied te zingen. Cerberus blijft als aan de grond genageld staan. Hij stoot een jankende snik uit wanneer hij het lied hoort, begint te hijgen van plezier en zakt vervolgens door zijn poten op de koude stenen van de ingang. Het lied van Orpheus verandert in een zacht slaapliedje en al gauw zakken de drie koppen en de slangenstaart omlaag in een diepe slaap. Orpheus weet zo dus als levende ziel de hellehond te passeren en de onderwereld te betreden!
Het monster van Loch Ness zou een prehistorisch dier zijn dat zou leven in het meer (‘loch’ in het S…
3 dagen geleden
Nimfen zijn in de Griekse mythologie halfgodinnen die in de natuur leven en vaak gebonden zijn aan e…
6 dagen geleden
Vrijdagochtend 24 januari 2025 is een 13-jarig breedlipneushoornmannetje vanuit Wildpark Zoo Santo I…
24 januari 2025
