Stallen in de Ocean

Een zeer tot de verbeelding sprekend visje is het zeepaardje, klein, maar potsierlijk. In de Ocean zijn nu al ruim 6 maanden zeepaardjes te vinden. Ze leven momenteel nog in speciale ‘stallen’ achter de schermen. Sinds kort zijn ze voor het publiek te zien in een aquarium tegenover de nautilussen. Het Barbouri zeepaardje (Hippocampus barbouri) komt van origine uit de Filippijnen en Noord-Indonesië. Daar is hij te vinden in zeegrasvelden en aan de rand van het koraalrif.

Tafelmanieren

Zeepaarden zijn moeilijk in aquaria te houden. Vooral het eten is en blijft een probleem. Heel langzaam beweegt een zeepaardje zich naar een klein garnaaltje toe om pas de laatste twee centimeter bliksem snel toe te slaan. Op het moment dat een zeepaardje zijn bek open doet zuigt hij water naar binnen waardoor de prooi als het ware naar binnen wordt gezogen. Het toeslaan en verorberen van de prooi duurt minder dan een tiende seconde. Deze garnaaltjes komen veel voor tussen zeegras. In het aquarium komen deze garnaaltjes niet in grote aantallen voor. De dieren zullen dus bijgevoerd moeten worden. Hier zit gelijk de beperking in om zeepaarden bij andere vissoorten te houden, omdat andere vissen vaak veel sneller toeslaan bij het eten. Het zeepaardje zal snel verhongeren. In de Ocean leren we de dieren uit een ‘ruif’ te eten. Een glazen schaal wordt op de bodem van het aquarium geplaatst. Het voer wordt in deze glazen schaal gelegd om op deze manier de dieren aan te leren op die plaats te komen eten. Het voordeel is dat op die manier overtollig voer makkelijk kan worden verwijderd en ook snel te zien is of alle dieren naar de voerplaats komen om te eten. Dit gaat nu goed zodat nu een groepje naar een aquarium voor de schermen wordt verplaatst.

Voortplanting

Achter de schermen blijven nog verschillende groepjes zitten. Burgers’ probeert met het zeepaardje te kweken. De eerste 50 jongen zijn al geboren! Het is een prachtig gezicht als de man verkleurt en een donkere kop en kam krijgt om zo het vrouwtje het hof te maken. Hij zal de vrouwtjes regelmatig bezoeken om te kijken of ze in de stemming zijn. Op het moment van de paring legt het vrouwtje de eitjes in een speciale buidel van het mannetje, waarbij het mannetje de eitjes bevrucht. Het is nog niet precies bekend hoe lang de ontwikkeling van de eieren duurt, maar na ca. 30 dagen komen de 1,5 cm grootte jongen uit de buidel. Met hun lange staart houden ze zich aan alles vast wat dun genoeg is. Zo ook staarten, snuiten of nekken van broertjes of zusjes.

Kweekprogramma

Burgers’ Zoo doet mee aan een speciaal kweekprogramma voor zeepaardjes. Dit internationale project, het zeepaarden AASP (‘Aquarium Animal Sustainability Program’ ofwel een programma voor het instandhouden van aquarium dieren) is een initiatief van de Europese Unie van Aquarium Curatoren (EUAC). In eerste instantie richt dit programma zich op het verbeteren van het houden van zeepaardjes in gevangenschap. In tweede instantie wordt er actief getracht de dieren te kweken. Ook is een internationaal netwerk opgezet om gekweekte dieren een plaats te kunnen geven in andere openbare aquaria.

Zeldzaam?

Sinds november 2002 is het zeepaardje officieel beschermd via de CITES Bijlage II. CITES (Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna en flora) is een internationale regeling voor de handel in bedreigde dieren en planten. Hier zijn momenteel 130 landen bij aangesloten. In Nederland werd deze conventie vertaald in de Wet Bedreigde Uitheemse dieren en planten. Tot bijlage II van CITES behoren soorten die niet met uitsterven worden bedreigd, maar die door handel wel tot die status zouden kunnen geraken.