De konijnuil behoort, zoals de naam al zegt, tot de uilen. Deze familie van voornamelijk ’s nachts actieve vogels telt een kleine 200 soorten. Kenmerkend voor uilen zijn de grote, naar voren gerichte ogen en een scherp gehoor. Hoewel uilen vlees eten, zijn ze niet nauw verwant aan roofvogels als arenden of gieren. DNA - onderzoek wijst erop dat ze meer verwant zijn aan koekoeken, toerako’s en kolibries! In Burgers’ Zoo zijn de konijnuilen in de Desert de enige uilensoort in de collectie. Op het natuurlijke, bosrijke terrein van de zoo komen wel diverse wilde, inheemse uilensoorten voor. Maar die ziet de bezoeker overdag normaliter niet!
Konijnuilen leven het liefst in open landschappen als prairies en woestijnen. Ze broeden dan ook niet in een boom, maar in een hol onder de grond. Dit hol kunnen ze zelf graven, of ze gebruiken een verlaten hol van konijnen of prairiehonden. Met hun relatief lange benen kunnen ze beter over de grond rennen dan andere uilen.
Het vrouwtje broedt alleen, het mannetje brengt haar en later ook de jongen voedsel. De eerste veertig dagen blijven jonge konijnuilen onder de grond. Om een mogelijke bedreiger te verjagen, imiteren jonge konijnuilen het geluid van een ratelslang. Dit is een vorm van mimicry met geluid!
Konijnuilen plaatsen graag uitwerpselen van graseters boven hun hol. De mest isoleert niet alleen de ondergrondse bouw, maar trekt ook allerlei insecten aan. Die worden dan weer opgegeten door de uiltjes.
De soort an sich is niet bedreigd in zijn voortbestaan. Maar in sommige delen van zijn verspreidingsgebied, zoals Mexico en Canada, zijn de populaties wel zodanig geslonken dat ze lokaal als bedreigd worden beschouwd. Op regionaal niveau zijn er dus wel allerlei beschermingsmaatregelen getroffen. Aan de andere hand past dit uiltje zich vrij gemakkelijk aan de verstedelijking aan en mijdt het de mens niet. Konijnuilen broeden zelfs of golfplaatsen en in stadsparken. Bovendien profiteren ze Zuid-Amerika van de kap van het regenwoud, omdat daardoor meer open landschappen ontstaan.
De konijnuilen bewonen in Burgers’ Desert een ruime volière, samen met renkoekoeken en soms ook met jongvolwassen Socorroduiven. Dat samenleven verloopt prima. Als ze broeden, worden deze kleine uiltjes wel wat feller. Ze verdedigen dan hun nesthol tegen hun medebewoners, die dan niet meer in de buurt van de ingang mogen komen.
De konijnenuilen in de Desert graven hun broedholen zelf. In 2019 hebben ze twee keer succesvol gebroed. Het eerste stel jongen zat in een hol onder een grote agaveplant, vlakbij de kijkruit voor bezoekers. Voor de tweede broedronde hebben de uiltjes een nieuw hol gegraven, juist helemaal achterin het verblijf.
