Ga mee op avontuur in de rotswoestijn en geniet van de fascinerende dieren en planten uit dit bijzondere ecosysteem! Maar in weinig dierenparken kunnen bezoekers kennismaken met dit extreme leefgebied: in Europa is onze rotswoestijn zelfs de grootste in zijn soort. Burgers' Desert (1994) is een natuurgetrouwe weergave van de Sonorawoestijn in Arizona en Mexico, evenals de Mojavewoestijn in Zuid-Californië en het zuiden van Nevada. De kronkelende paden voeren de bezoekers mee door een rotsachtig landschap dat wordt gekenmerkt door canyons, droge rivierbeddingen, grotten en spelonken. Al snel wordt duidelijk dat de woestijn vol leven zit!
Het avontuur begint wanneer bezoekers vanaf de Bush door een verlaten, ondergrondse goudmijntunnel op ontdekking gaan en voert onder andere langs een vleermuis- en een druipsteengrot. In de rotswand zijn reusachtige ammonieten (fossielen) te ontdekken en op een andere plaats sijpelt wat water door de rotswand in een ondergronds meertje met blinde holenzalmen. De goede speurder ontwaart her en der subtiel aangebrachte tekenen van de eerste menselijke beschavingen, zoals rotstekeningen en handafdrukken. De typisch Mexicaanse pueblo middenin de rotswoestijn wordt gekenmerkt door zijn blokvormige adobe-woningen, ramada’s, dakterras en steenoven.
Anders dan bijvoorbeeld de Sahara, die dichter bij de evenaar ligt, kent de Noord-Amerikaanse rotswoestijn duidelijke seizoenen. ’s Winters kan het daar behoorlijk afkoelen en ook onze bezoekers vinden het in de wintermaanden vaak verrassend koel in de Desert. In de zomer kunnen de temperaturen hoog oplopen, net als in de echte Noord-Amerikaanse woestijn. Het regenseizoen is kort, maar heftig: flinke buien overspoelen dan tijdelijk de woestijn, waardoor overal eenjarige kruiden tevoorschijn schieten en de woestijn plotseling bijzonder groen oogt. De regentijd is een korte periode van overvloed en veel diersoorten krijgen juist in deze tijd hun jongen, wanneer er voedsel in overvloed is.
’s Winters kan het daar behoorlijk afkoelen en ook onze bezoekers vinden het in de wintermaanden vaak verrassend koel in de Desert.
Vanwege de enorme hitte overdag en de droogte vormt de rotswoestijn een vrij vijandig gebied om te kunnen overleven. Toch hebben verrassend veel diersoorten zich weten aan te passen aan het ritme en de grillen van het woestijnleven. Een oase, soms gevoed door een klein waterstroompje, vormt vaak letterlijk een levensader voor veel diersoorten. Op het heetst van de dag houden veel dieren zich schuil of verspillen ze in ieder geval zo min mogelijk energie. In de schemering en de nacht gaan ze op zoek naar voedsel en op jacht naar prooidieren. Veel dieren hebben lichamelijke aanpassingen om zo min mogelijk vocht te verspillen (bijvoorbeeld zeer geconcentreerde urine) en warmte zo goed mogelijk kwijt te raken.
In alle woestijnen ter wereld beschikken planten over allerlei aanpassingen om te kunnen overleven in het hete en droge klimaat. Sommige plantensoorten ontwikkelen een vlezige stam, die als waterreservoir dient. Woestijnplanten hebben vaak in plaats van grote bladeren die veel water verdampen, juist zeer kleine blaadjes. Bij deze soorten vindt de fotosynthese ook - of zelfs uitsluitend - in de groene stam plaats, waar bij de meeste andere plantensoorten juist de bladeren deze functie hebben.
Voedsel is schaars in de woestijn en dus moeten planten zich goed zien te verdedigen tegen vraat: stekels zijn bijvoorbeeld een bewezen afweermechanisme. Mensen noemen al gauw alle planten die aan het woestijnleven zijn aangepast ‘cactussen’. In werkelijkheid komen cactussen echter alleen voor in de woestijnen van Amerika: en dus ook in Burgers' Desert! Andere technieken die planten gebruiken om in de woestijn te overleven, zijn het laten afvallen van bladeren in het droge seizoen om zo minder water te verdampen en het zaad van een soort beschermlaagje te voorzien.
26 januari 2023
24 nov 2022
17 nov 2022
15 aug 2022
16 mei 2022
25 apr 2022
21 okt 2021
13 jul 2020
22 mrt 2020
10 mei 2019
21 mrt 2019
4 jan 2019
